Merhaba Maamıtlar;
Zaman alışıldık düzenini devam ettirip ilerledikçe kimi hoş kimi nahoş sürprizleri de yapmıyor değil. Onun tek kuralı var geçmek.
Aslına bakarsanız forumda yeni konu açarken attığım başlıktaki kadar iddialı şeyler değil yazacaklarım. Ne diyelim durum tespiti demek daha doğru olacak herhalde. Öyle çok geçerli bir tespit de değil hayatlarınızı alt üst edecek cinsten.
Bugün günün ilk saatlerinde Cennet Teyze'mi Almanya'ya uğurladıktan sonra, gümrük işlemleri de tamamlanıp artık sadece yolcuların geçebildiği bekleme salonuna geçince o Hasan'a baktım. Aklıma artık öksüz olduğu düşüncesi geldi birden. Daha detaylı düşününce de Hasan'ın Salihli'de birinci derece hiçbir yakınının kalmamış olduğunu farkettim. Kendi şehrinde ve ailesinden hiçbir yakını yok.
Aslına bakarsanız sadece Hasan değil bu durumu yaşayan mesela İbrahim de öyle ama zaten gurbette. Daha önceleri ben, Hüseyin Ede ve Mesut Ede de yaşadı bu durumu. Yalnız yaşayanlar şeklinde çerçeveyi genişletecek olursak Mahmut Sak ve Cihan Sak da bu listeye eklenebilir. Yalnızlar olrak yalnız değiliz. Galiba bizi Maamıt yapan değerlerimizin en belirleyicilerinden biri bu. Ama Hasan'ın yaşadığı bir ilk bizlere kıyasla çıtayı en tepeye taşıdı neredeyse, Nirvana yaptı. Kendi şehrinde ve birinci derece hiçbir yakını yok.
Öylesine bir tespit işte, paylaşayım istedim. Kalın sağlıcakla.